Tweefactorverificatie: waarom één wachtwoord niet meer genoeg is (en wat ik eraan deed)
Dit artikel maakt deel uit van de tiendelige blogreeks “Wekelijkse Privacy Boost: Eenvoudige Tips voor een Veiliger Digitaal Leven”
Je kent het vast wel: je hebt eindelijk een goed wachtwoord gekozen — lang, uniek, moeilijk te raden. En toch… hoor je verhalen over mensen die worden gehackt. Of krijg je een melding: “Er is geprobeerd in te loggen vanaf een onbekend apparaat.” 😬
Dat overkwam mij dus ook. En nee, ik had niks stoms gedaan. Mijn wachtwoord was goed. Maar blijkbaar is dat niet meer genoeg.
Dat was het moment waarop ik eindelijk begreep wat tweefactorverificatie echt betekent: een extra slot op je digitale voordeur. En eerlijk? Sinds ik het gebruik, voel ik me een stuk veiliger online.
In deze blog vertel ik je wat 2FA is, hoe ik het gebruik (zonder dat het irritant wordt), en waarom ik het nu overal instel waar het kan.
1. Wat is tweefactorverificatie eigenlijk?
Tweefactorverificatie — ook wel 2FA genoemd — betekent dat je naast je wachtwoord nog een tweede bewijs van identiteit nodig hebt om ergens in te loggen.
Denk aan:
- Een code via sms
- Een app die een unieke code genereert
- Een fysieke beveiligingssleutel (zoals YubiKey)
- Een vingerafdruk of gezichtsherkenning
📌 Vergelijk het met je voordeur:
Je hebt een sleutel (wachtwoord), maar ook een extra slot (bijv. een cijfercode) of een vingerafdrukscanner. Zelfs als iemand je sleutel vindt, kunnen ze niet zomaar binnen.
2. Waarom ik het eerst niet gebruikte (en waarom dat dom was)
Heel eerlijk? Ik vond het eerst gedoe.
“Wat nou als ik die code niet ontvang?”
“Het duurt toch veel langer zo?”
“Waarom zou iemand überhaupt mijn account willen hacken?”
Tot ik me realiseerde:
- Datalekken gebeuren constant (en jouw gegevens zitten er misschien ook tussen).
- Hackers proberen met bots massaal accounts binnen te komen.
- Eén gehackt account kan toegang geven tot andere (denk aan je e-mail… 🙃).
📌 Inzicht: Het is niet een kwestie van paranoia. Het is een digitale brandverzekering.
3. Hoe ik 2FA ben gaan gebruiken zonder gek te worden
Ik begon met de belangrijkste accounts:
- Bank
- Social media
- Cloudopslag
En nu gebruik ik 2FA op álles wat het toelaat. Mijn strategie:
🔐 Authenticator-app boven sms
De meeste diensten bieden meerdere vormen van 2FA. Ik kies bij voorkeur voor:
Waarom geen sms? Omdat sms-berichten onderschept kunnen worden (ja, echt). Een app genereert de codes lokaal op je toestel, veiliger én sneller.
4. 2FA instellen: zo doe ik dat stap voor stap
Elke dienst is iets anders, maar meestal gaat het zo:
- Log in op je account
- Ga naar “Beveiliging” of “Accountinstellingen”
- Zoek naar “Tweestapsverificatie” of “Tweefactorverificatie”
- Kies voor verificatie via app
- Scan de QR-code met je authenticator-app
- Voer de gegenereerde code in om te bevestigen
📌 Tip: Sla de herstelcodes op die je krijgt! Bewaar ze offline, bijvoorbeeld in een wachtwoordmanager of geprint en veilig opgeborgen.
5. Wat ik doe bij accounts die géén 2FA aanbieden
Eerlijk? Daar word ik steeds kritischer op. Als een dienst in 2025 nog geen 2FA aanbiedt, vraag ik me af hoe serieus ze mijn gegevens nemen.
Wat ik dan doe:
- Stuur een klacht of feedback (“Waarom geen 2FA?”)
- Gebruik een uniek, extra sterk wachtwoord via mijn wachtwoordmanager
- Bedenk: heb ik deze dienst echt nodig?
📌 Alternatief: Als er alleen sms-2FA beschikbaar is, gebruik ik dat alsnog liever dan niks.
6. Extra tip: beveilig ook je wachtwoordmanager
Je wachtwoordmanager is de kluis met al je sleutels. Dus:
- Stel 2FA in op je wachtwoordmanager (Bitwarden, 1Password, enz.)
- Gebruik een sterk hoofdwachtwoord
- Activeer notificaties bij nieuwe inlogpogingen
Want zelfs met een goede kluis… laat je die ook niet open staan in een drukke straat, toch?
7. Wat ik nu altijd onthoud
“Sterke wachtwoorden zijn goed. Maar 2FA maakt ze bijna onkraakbaar.”
Sinds ik 2FA gebruik:
- Voel ik me minder kwetsbaar, ook bij nieuws over datalekken
- Heb ik meer grip op mijn accounts
- Kan ik bij twijfel (zoals een onbekende inlogpoging) actie ondernemen
Het kost misschien 5 seconden extra bij het inloggen, maar het bespaart je dagen herstelwerk — en een hoop stress.
Tot slot: waar ik nu op let
✅ Heeft een app of dienst 2FA-opties? Dan stel ik het in.
✅ Geef ik een apparaat vertrouwen? Dan vink ik “onthoud dit apparaat” aan om niet steeds opnieuw te hoeven verifiëren.
✅ Nieuwe telefoon? Dan zet ik m’n authenticator-app over, mét backup.
En ja, ik heb weleens gedacht: “Is dit niet een beetje overdreven?”
Maar ik dacht dat ook toen ik voor het eerst een fietshelm ging dragen. Tot ik viel.
Volgende keer…
…neem ik je mee in de wereld van e-mailbeveiliging. Want je inbox is vaak de sleutel tot al je andere accounts. Hoe zorg je dat die écht goed beveiligd is? Van slimme instellingen tot valstrikken in phishingmails — je leest het in de volgende blog.
Volgend artikel: E-mailbeveiliging: hoe ik van mijn inbox de veiligste plek op internet maakte
Share this content:
Verstuur reactie